Mistyka pocałunku


Prawdziwy pocałunek. Konkretny dotyk ustami. Przenikliwe spojrzenie. Pełne wzruszenia bicie serca. Znak pełnego zaangażowania. Zaproszenie do „wypłynięcia na głębię”. Tak! Pocałunek  złożony na ikonie Najświętszej Maryi Panny ma bezcenne znaczenie.  Jest to wysoce szlachetny akt wiary, nadziei i miłości. Ten gest fizyczny jest wsparciem, aby pełniej otworzyć się na Boga. Pocałunek świętej ikony pomaga przezwyciężyć pokusę wiary abstrakcyjnej. Pełna wiara oznacza otwarcie na Boga zarówno swojej duszy, jak i ciała.

Genialnym wzorem takiej żywej wiary jest Maryja w trakcie Zwiastowania. Otworzyła na Boga nie tylko swą sferę duchową, ale także cielesną. Pozwoliła, aby Duch Święty wypełnił całą jej duszę i każdy fragment jej ciała. Dzięki temu mogło dokonać się misterium Bożego Wcielenia. Pocałunek Maryjnej ikony jest wielką pomocą na drodze uchwycenia całym sobą sensu wydarzenia Zwiastowania. Nie możemy pozostawać niewolnikami spirytualizmu, który wszystko redukuje do wypreparowanych aktów ducha. Piękno Zwiastowania staje się czytelne dopiero w perspektywie całej przestrzeni duchowo-cielesnej człowieka. Z kolei takie rozumienie jest fundamentem do głębokiego przeżycia Misterium Bożego Narodzenia.  Materialny znak pocałunku staje się niejako duchowym oknem, poprzez które wnika w człowieka Boża Obecność.  

W pocałunku warto wyróżnić trzy poziomy. Najpierw ma miejsce gest fizyczny. Usta człowieka stykają się z materiałem ikony. W przypadku pocałunku pomiędzy ludźmi jest to wzajemny fizyczny dotyk np. ust lub ust i policzka. Dzięki temu rodzą się zręby wzajemnej więzi, która niejako zaczyna wyrywać człowieka z poczucia samotności. Cielesność pocałunku umożliwia doświadczenie słodyczy, która wyzwala „wzajemne odczuwanie siebie”. To nie jest to samo patrzeć tylko na ikonę i dotknąć materiał świętej ikony ustami.

Następnie wchodzimy na poziom duchowy pocałunku, który oznacza zjednoczenie dusz. Pocałunek przybiera postać pomostu, który umożliwia zaistnienie dwóch ciał w jednym duchowym zespoleniu. Na plan pierwszy wysuwa się doświadczenie jedności, która przezwycięża odrębność i różnorodność. Wzajemny dotyk ludzkich warg ma sens jedynie wtedy, gdy jest znakiem duchowego spotkania serc. W zależności od kontekstu serca przekazują sobie wzajemnie zwłaszcza pokój, jedność lub miłość. Dokładnie w tej samej logice pocałunek Maryjnej ikony jest symbolem spotkania człowieka z Maryją. Jest to spotkanie naznaczone wzajemnym szacunkiem i umiłowaniem. Jeden szczery pocałunek Maryjnej ikony pozwala głębiej poczuć sercem misterium Zwiastowania aniżeli całe godziny abstrakcyjnych rozmyślań. To nie jest jedynie poetycka metafora! Warto zauważyć, że w relacjach międzyludzkich nieraz jeden pocałunek lub przytulenie pozwala „bardziej poczuć” sens życia aniżeli najmądrzejsze traktaty filozoficzno-teologiczne.  Poprzez pocałunek ikony Maryja obdarza całującego pokojem, miłością, radością.  Można powiedzieć, że otwierają się „Bramy Nieba”.

W ten sposób dochodzimy do najgłębszego wymiaru pocałunku.  Jest to poziom mistyczny, na którym Bóg Ojciec udziela w Chrystusie Ducha Świętego. W czasie Zwiastowania Anioł mówi do Maryi: „Duch Święty zstąpi na Ciebie i moc Najwyższego osłoni Cię. Dlatego też Święte, które się narodzi, będzie nazwane Synem Bożym” (por. Łk 1, 26-38).  Oto swoista definicja „pocałunku mistycznego”. Bóg wypełnia człowieka Duchem Świętym, w wyniku czego dokonuje się Boże Wcielenie.  Ukoronowaniem ludzkiego pocałunku, zgodnego  z Wolą Bożą, jest zaistnienie Boga pomiędzy całującymi się. Gdy całujemy z miłością ikonę, Maryja wstawia się za nami i Bóg w odpowiedzi napełnia nas swą obecnością poprzez Ducha Świętego. W ten sposób Chrystus przychodzi i "namaszcza" sobą naszą duszę i ciało. Boże Wcielenie.

         Kto z miłością składa pocałunek na  Maryjnej ikonie, ten otrzymuje bezcenne wsparcie w ludzkich pocałunkach, zgodnie z powołaniem i Wolą Bożą. Wówczas fizyczny gest pocałunku nabiera sensu duchowego, co z kolei prowadzi do spotkania z Bogiem, zarówno w wymiarze ducha, jak i ciała. 

21 grudnia 2014 (Łk 1, 26-38)